ΣΤΟ ΜΗΝΑ ΠΟΥ ΚΥΛΗΣΕ από την αναγγελία αναστολής του περιοδικού, λάβαμε 524 ηλεκτρονικά μηνύματα, ακόμη πιο πολλά τηλεφωνήματα, και αρκετά φαξ. Αποφασίζουμε να κοινοποιήσουμε κάποια από αυτά, σχεδόν τυχαία επιλεγμένα, ενδεικτικά για τη θέρμη τους και το ουσιαστικό περιεχόμενό τους ―εξάλλου, το αναγνωστικό κοινό δεν ακουγόταν συχνά όσο κυκλοφορούσε το περιοδικό.
Ευχαριστούμε από καρδιάς όλους όσοι με τέτοια μηνύματα συμπαραστάθηκαν στην προσπάθειά μας, ενθαρρύνοντάς μας μάλιστα για τη συνέχεια.
Εκδόσεις Κάτοπτρο,
Μάιος 2008
--------------------
Κ. Διευθυντά,
Με μεγάλη μου λύπη διάβασα στο τεύχος Απριλίου ότι η έκδοση του εξαιρετικού περιοδικού σας αναστέλλεται. Θέλω να ελπίζω ότι σύντομα θα συνεχίσετε την έκδοσή του. Μη μας στερείτε την υπέροχη εμπειρία της ανάγνωσης και του ταξιδιού στη γνώση. Το Scientific American είναι το μοναδικό (στην ελληνική γλώσσα) περιοδικό που αγόραζα και διάβαζα ανελιπώς από το πρώτο του τεύχος. Θλίβομαι για το «τέλος εποχής». Εντούτοις, ευχαριστώ για τα τεύχη που μας χαρίσατε.
Μεταξάκη Μαρία
bachovia@gmail.com
--------------------
Αγαπητό Scientific American,
Ελπίζω απλά να ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο. Δεν ήμουν τακτικός αναγνώστης, αν και τον τελευταίο μισό χρόνο σας παρακολουθούσα σε μηνιαία βάση. Μάλιστα πρότεινα και την έκδοσή σας σε έναν φίλο μου, που ήταν έτοιμος να ξεκινήσει να γίνει συνδρομητή σας.
Είμαι σπουδαστής Αισθητικής και Κοσμετολογίας στα ΤΕΙ Αθηνών. Στο τέλος πια των σπουδών μου έτυχε να «παλεύω» με την πτυχιακή μου. Προσπαθώντας να μην «ξεμπερδεύω» με κάποια «έτοιμη», επιλέξαμε μαζί με την συνεργάτιδά μου να κάνουμε μια εργασία που να στηρίζεται σε πραγματικά δεδομένα και στη δική μας προσπάθεια (όσοι ξέρουν πώς βγαίνουν οι περισσότερες πτυχιακές καταλαβαίνουν τι εννοώ). Αυτόν τον τελευταίο χρόνο που τυρανιόμαστε, πολλές φορές τύχαινε κάποιο άρθρο σας να έρχεται σαν από μηχανή θεός και να βοηθά στην κατανόηση εννοιών που συναντούσαμε στα διάφορα επιστημονικά άρθρα (ακόμη και στο τελευταίο), μιας και πρόκειται κυρίως για έρευνα που στηρίζεται σε βιβλιογραφικά δεδομένα.
Πέραν της πτυχιακής μου, με είχατε βάλει στην διαδικασία να διαβάζω επιστημονικά άρθρα που δεν στηρίζονται σε γενικότητες αλλά έχουν πηγές, άρα σε υπαρκτά στοιχεία. Καθώς και στην διαδικασία όπου επιστημονικά άρθρα να εξηγούν χωρίς να πέφτουν στην παγίδα της απλοϊκότητας.
Ελπίζω να «κάνατε πλάκα», αλλιώς πράγματι το κενό θα είναι μεγάλο. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Γιάννης Ιωακειμίδης
Σπουδαστής Αισθητικής ΤΕΙ Αθηνών
cortlinux@gmail.com
--------------------
Αγαπητοί κύριοι,
Με μεγάλη θλίψη διάβασα στο τεύχος Απριλίου ότι πρόκειται για το τελευταίο τεύχος του Ελληνικού Scientific American που κρατάω στα χέρια μου. Θα ήθελα απλά να σας πω δυο λόγια.
Είμαι καθηγητής της Αγγλικής Γλώσσας σε Λύκειο (και γνωρίζω τις δυσκολίες που υπάρχουν σε μια καλή μετάφραση). Αγοράζω το Ελληνικό Scientific American από το πρώτο τεύχος χωρίς εξαίρεση. Κοσμεί τη βιβλιοθήκη μου σε περίοπτη θέση και το θεωρώ μαζί με κάποια βιβλία και κάποιους δίσκους βινυλίου ως την μοναδική μου περιουσία που ευελπιστώ να κληρονομήσει η δίχρονη κόρη μου και να αξιολογήσει.
Βλέπετε, κάποτε ο πατέρας της είχε ως μοναδικό όραμα της ζωής του την αναζήτηση της αλήθειας (ακόμα και η αναφορά της λέξης ηχεί “κάπως” σήμερα). Δυστυχώς τότε δεν υπήρχε το περιοδικό σας στα ελληνικά περίπτερα. Πείστηκα λοιπόν ότι η αλήθεια στην ελληνική πραγματικότητα είναι αγκυλωμένη ανάμεσα σε μικρόψυχους κομπλεξικούς ακαδημαϊκούς με δύσκαμπτες νοοτροπίες και σε απλούς καθημερινούς ανθρώπους στους οποίους δεν είχε δωθεί ποτέ απλόχερα παιδεία, ή την είχαν αρνηθεί οι ίδιοι απογοητευμένοι ή εγκλωβισμένοι σε έναν βιοποριστικό τρόπο ζωής.
Είμαι βέβαιος ότι, αν μπορούσα την εποχή αυτή να επιλέξω την πορεία της ζωής μου, θα έπραττα αλλιώς και θα το όφειλα στο περιοδικό σας (και στο Διαδίκτυο). Γι’ αυτό λοιπόν δεν σταμάτησα ποτέ να αναφέρω στους μαθητές μου άρθρα από το Scientific American (προειδοποιώντας τους ότι δεν είμαι ειδικός να τους εξηγήσω, αλλά προτρέποντάς τους να αγοράσουν το περιοδικό) προσπαθώντας μέσα από τη φιλοσοφική διάσταση των άρθρων να τους κάνω να ξαναδούν τον κόσμο με άλλο μάτι και να τους προκαλέσω απορίες και θαυμασμό. Δεν νομίζετε ότι αυτή η ελληνική πραγματικότητα, η οποία σας πληγώνει (και δεν είστε οι μόνοι), σας χρειάζεται; Υπάρχουν σε αυτή τη χώρα μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι για τους οποίους είστε η όαση στον κατά συλλήβδην βιασμό του πνεύματός τους. Νομίζω ότι και μόνο για αυτό δεν θα πρέπει να σταματήσετε την πολύτιμη αυτή έκδοση.
Αν από την άλλη υπάρχουν λόγοι που δεν μπορείτε να υπερβείτε, λυπάμαι πολύ και δεν βρίσκω τι άλλο να πω από ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για τον κόπο και την συντροφιά σας όλα αυτά τα χρόνια. Σας παρακαλώόμως, ξανασκεφτείτε το.
Σουρλής Ιωάννης
sjiannis@gmail.com
Υ.Γ.: Τρέμω στη σκέψη μήπως δεν εκφράσαμε οι αναγνώστες έγκαιρα την ευγνωμοσύνη μας. Μια και είμαι εκπαιδευτικός, όμως, αντιλαμβάνομαι ότι συχνά η εκτίμηση δεν αρθρώνεται, αλλά την υποψιάζεσαι στα μάτια ανθρώπων που μπορεί να οφείλουν τις επιλογές τους στο δικό σου έργο, και τότε σε συνταράσσει.
Μήπως πρέπει να κοιτάξετε στα μάτια τους αναγνώστες σας;
--------------------
Ταξιδεύοντας από Μπολόνια σε Αγκώνα, στο διπλανό κάθισμα του τραίνου ένας Ιταλός διάβαζε την Ιταλική έκδοση του Science. Τότε έβγαλα και εγώ από την βαλίτσα μου το ελληνικό Scientific American, νιώθοντας υπερήφανος που δεν υστερούσα σε τίποτε από τους Ευρωπαίους συνταξιδιώτες μου (οι περισσότεροι εκ των οποίων διάβαζαν επιστημονικά περιοδικά). Πρώτη Απριλίου 2008, κατάρρευση, μαυρίλα στον ορίζοντα, σκοτάδι. Θλίψη. Νιώθω πραγματικά γυμνός από χτες, τραγικά μόνος. Όμως νιώθω και πολύ τυχερός και πλούσιος. Κοιτάζω την βιβλιοθήκη μου: δύο ράφια με βιβλία εκδόσεις Κάτοπτρο και δύο ράφια “Scientific American”. Αυτός είναι ο πλούτος μου, και είμαι πολύ ευτυχισμένος που τον κατέχω.
Όταν πρωτοέπιασα στα χέρια μου το περιοδικό μας, μου ήταν πολύ δύσκολο να το κατανοήσω. Προσπάθησα πολύ, βήμα-βήμα. Τίποτε δεν είναι εύκολο αλλά και τίποτε ακατόρθωτο, αρκεί να γίνει η αρχή. Τελειώνοντας, το 2007 τελείωσα και την ανάγνωση του “Εγώ της Νόησης”, και κάνοντας αποτίμηση των αποκτηθέντων γνώσεων διαπίστωσα πόσο μακριά είμαι από αυτή την αρχή.
Κύριε Μάμαλη, κύριοι, θέλω ειλικρινά να σας ευχαριστήσω. Η γνωριμία με το περιοδικό και τα βιβλία του Κατόπτρου άλλαξαν τον τρόπο σκέψης μου και εκ θεμελίων τον τρόπο ζωής μου (εξ ου και τον κατέχω). Αυτό που συντελέστηκε από αυτή τη γνωριμία είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί.
Ευχαριστώ.
Κεζάς Γεώργιος
g-kezas@otenet.gr
--------------------
Μετά λύπης πληροφορήθηκα την παύση της τόσο αξιόλογης εκδοτικής προσπάθειας σας. Αν και δίνετε μια γενικότερη ιδέα του γιατί αναστέλλετε την έκδοση του καταπληκτικού αυτού περιοδικού, δεν μας βοηθάτε να εμβαθύνουμε στους λόγους που οδήγησαν στην αναστολή αυτή. Δεν ξέρω κατά πόσο θα ήταν εφικτό, αλλά ίσως θα μπορούσαν κάποιοι αναγνώστες να συνεισέφεραν κάτι παραπάνω u949 εάν γινόταν κάποια νύξη από την πλευρά των εκδοτών σχετικά με την επικείμενη αναστολή λειτουργίας του περιοδικού. Θυμάμαι το ερωτηματολόγιο που είχαμε απαντήσει κάποτε σχετικά με το περιοδικό. Τώρα καταλαβαίνω το πόσο μικρό αντίτιμο πληρώναμε για αυτό το περιοδικό, για το οποίο οι περισσότεροι (και εμού συμπεριλαμβανομένου ) είχαμε απαντήσει ότι κυμαίνεται από άποψη τιμής σε κανονικά επίπεδα. Ανετα θα πλήρωνα και το διπλάσιο της τιμής για να μην ανασταλεί η κυκλοφορία του περιοδικού.
Τώρα πια μάλλον είναι αργά. Έκλεισε ένα παράθυρο το οποίο ομόρφαινε την ζωή μας και μας πήγαινε σε άγνωστα μονοπάτια, ταξιδεύοντας μας σε τοπία μοναδικής ομορφιάς. Κάποτε, όπως λέτε, η έκδοση θα συνεχιστεί από νεότερους, εγώ όμως τότε θα είμαι πιο μεγάλος έχοντας χάσει ένα κομμάτι από την μαγεία που μας περιβάλλει και που τόσο απλόχερα μας την προσφέρατε.
Στην αληθινή επιστήμη και την γνήσια θρησκευτικότητα πάντα έβρισκα καταφύγιο, ο δρόμος προς την πρώτη μόλις έγινε δυσκολότερος. Εύχομαι την χαρά και ευτυχία που μου δώσατε τόσα χρόνια μέσα από τις σελίδες του περιοδικού σας να την λάβετε στο πολλαπλάσιο. Ευχαριστώ εσάς και τους συνεργάτες σας εκ βάθους καρδίας. Βαθύ είναι τo αίσθημα της ευγνωμοσύνης.
Προσδοκώντας στην ανάσταση....
Με απεριόριστη εκτίμηση
Στέργιος Κουτρουμπέζης
stergios_koutroumpezis@yahoo.gr
--------------------
Αγαπητέ κύριε Μάμαλη,
Θα ήθελα να εκφράσω τη μεγάλη λύπη μου για την απόφασή σας να μην συνεχιστεί η έκδοση στα ελληνικά του Scientific American. To περιοδικό σας αποτελεί κόσμημα για τον ελληνικό τύπο και μακάρι να αναθεωρήσετε, το δυνατόν συντομότερα.
Με μεγάλη εκτίμηση
Πέτρος Βαρελίδης
p.varelidis@rp-grece.be
--------------------
Όταν διάβασα ότι θα σταματήσει η έκδοση του περιοδικού ένιωσα ένα παράθυρο να κλείνει. Δεν έχω επαρκεί γνώση της Αγγλικής για να μπορώ να κατανοήσω τέτοιας ποιότητας κείμενα (αφού και στα ελληνικά, σε πολλές περιπτώσεις, χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια). Δυστυχώς δεν ξέρω τι θα μπορούσε να αντικαταστήσει αυτό τον πλούτο που μου προσέφερε κάθε μήνα το περιοδικό σας. Ευχαριστώ για την μέχρι τώρα προσπάθειά σας και ελπίζω κάποια στιγμή στο μέλλον να επανέλθετε. Τουλάχιστον μένουν τα πολύ καλά βιβλία των εκδόσεών σας. Από το υπόλοιπο της συνδρομή μου θα ήθελα να μου στείλετε τα παρακάτω βιβλία...
Με ιδιαίτερη εκτίμηση για την προσπάθειά σας
Χλωρός Παύλος
xlvros@in.gr
--------------------
Αξιότιμοι Κύριοι
Λυπούμαστε πραγματικά για την αναστολή της Ελληνικής Έκδοσης του περιοδικού S.A.
Κρίμα τέτοιες προσπάθειες να μην στηρίζονται.
Ευχόμαστε Επιτυχίες στις άλλες εκδόσεις σας.
Φιλικά
Μιχελής Θανάσης, Φυσικός-Ph.D., Δ/ντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Φθιώτιδας
Μιχελή Μαριάνtζελα του Αθαν., γιατρός
michelth@otenet.gr
--------------------
Με μεγάλη λύπη διάβασα σήμερα ότι αυτό το τεύχος του περιοδικού που κυκλοφόρησε, είναι το τελευταίο και αισθάνομαι ήδη την απώλεια. Εχω ζήσει, ως αναγνώστης, όλες τις προσπάθειες στο χώρο από άλλα περιοδικά τα τελευταία 25 χρόνια και τώρα, όπως και τις προηγούμενες, νοιώθω να χάνω ένα φίλο, ένα συνάδελφο, ένα δάσκαλο.
Δεν έχω λόγια να μιλήσω για το ύφος και την ποιότητα του περιοδικού. Χωρίς να γνωρίζω τους λόγους που οδήγησαν στην απόφαση αναστολής έκδοσης, έχω να τονίσω ότι ως αναγνώστης εκτιμώ την δουλειά που έγινε αυτά τα έξι χρόνια (δεν έχω χάσει τεύχος) και επιθυμώ να συνεχίσω να το απολαμβάνω.
Παρακαλώ τον εκδότη να ανακαλέσει την απόφαση αναστολής της έκδοσης.
Με εκτίμηση
Βασίλης Στεργιούλης
Αναλυτής συστημάτων
vaster@ath.forthnet.gr
--------------------
Κυριε Διευθυντα,
Δεν ξαφνιαστηκα που αναγκαζεστε να σταματησετε την εκδοση του περιοδικου στα ελληνικα. Αντιθετα, παντα αναρρωτιωμουν για ποιους εβγαινε αυτο το εντυπο. Ποιοι το διαβαζαν και το στηριζαν σε αυτή τη χωρα. Ποιοι ηταν αυτοι που τωρα θα μοιρολογουν για τον αδικο χαμο του. Για τους συνελληνες λοιπον εχω πρωτιστως να προτεινω:
1. Να σταματησουν να καπνιζουν, η τουλαχιστον να πάψουν να καπνιζουν μπροστα στα παιδια των αλλων, αν οχι τα δικα τους. Η Ελλαδα ειναι δευτερη διεθνως στην καταναλωση τσιγαρων (μετα την Κουβα).
2. Να σταματησουν να πινουν και να αφηνουν τα παιδια τους να πινουν απο την πρωιμη εφηβικη ηλικια. Η Ελλαδα ειναι πρωτη στην Ευρωπη στην αυξηση του αλκοολισμου, ο μεσος ορος ηλικιας της εναρξης του αλκοολισμου και των ναρκωτικων εχει κατεβει στα 14 χρονια, και η μειωση, λογω καπνισματος, του αλλοτε υψηλου μεσου ορου ζωης των ελληνιδων ειναι η μεγαλυτερη στην Ευρωπη.
3. Να σταματησουν να οδηγουν οπως οδηγουν, με αποτελεσμα η Ελλαδα να ειναι δευτερη στην Ευρωπη σε αυτοκινηστικα ατυχηματα μετα την Πορτογαλλια (αν πιστεψουμε την Ελληνικη Στατιστικη Υπηρεσια βεβαια...), εχοντας τα τελευταια 50 χρονια πενταπλασιους νεκρους και αναπηρους απο τα θυματα των δυο Βαλκανικων πολεμων. Καημενε Παυλο Μελα, εσυ σκοτωθηκες νωρις...
4. Να σταματησουν να κτιζουν εκκλησιες, σε αριθμο υπερχιλιαπλασιο απο τις βιβλιοθηκες, και να σταματησουν να σταυροκοπιουνται και να γαμοσταυριζονται ταυτοχρονως.
5. Να σταματησουν οι αντρες να αγοραζουν αυτοκινητα με περισσοτερα κυβικα απο τον μηνιαιο αριθμο ευρω του μισθου τους, και να σταματησουν οι γυναικες να βαφονται ξανθες σε ποσοστο μεγαλυτερο απο τις Σουηδεζες.
6. Να σταματησουν να αφηνουν απλυτα τα ποδια και τα χερια τους για να μην μυριζει το μετρο και να μειωθουν οι σχολικες και νοσοκομιακες επιδημιες και λοιμωξεις, που ειναι οι περισσοτερες στην Ευρωπη.
7. Να σταματησουν την δημιουργια χωματερων, οπου καιγονται συνεχως πλαστικα δηλητηριαζοντας με διοξινες τον αερα, το υπεδαφος και τους υδροφορους οριζοντες σε ολοκληρη την Ελληνικη επαρχια, σε αριθμο εκατονταπλασιο του μεσου Ευρωπαικου.
8. Να σταματησουν να δανειζονται απο τις τραπεζες για καταναλωτικους σκοπους με τα αγνωστον ποσο θα αυξηθουν μελλοντικα επιτοκια που υποτιθεται οτι θα πληρωθουν απο τους αγνωστον ποσο θα συνεχισουν να υπαρχουν μελλοντικα μισθους τους. Ο αριθμος αυξησης του καταναλωτικου δανεισμου (και του δημοσιου χρεους) ειναι φυσικα απο τους μεγαλυτερους διεθνως.
9. Να σταματησουν να βλεπουν τηλεοραση τοσες ωρες, αυτοι και τα παιδια τους, τις περισσοτερες ωρες απο ολη την Ευρωπη και απο τις περισσοτερες σε ολοκληρο τον κοσμο.
10. Να σταματησουν να κοιμουνται με τα τσαρουχια πιστευοντας οτι οι Ελληνες ειναι οι πιο εξυπνος αλλα ατυχως ο πιο αδικημενος λαος παγκοσμιως, οτι η Ελλαδα ειναι η πιο ομορφη αλλα ατυχως η πιο κατεστραμενη χωρα παγκοσμιως, και οτι η ανθρωποτητα απο ευγνωμοσυνη στο παρελθον θα συνεχισει να τους διατηρει ζωντανους στο μελλον.
Μολις λοιπον σταματησουν ολα αυτα (ακομη και πριν δημιουργηθει εγχωρια αστικη ταξη με εισοδηματα που δεν θα τοποθετουνται πια στις Ελβετικες τραπεζες και ιδεολογια που δεν θα ασχολειται με το μεσαιωνικο παπαδαριο, και θα εστερνιστει τον διαφωτισμο τουλαχιστον, πριν την επιστημονικη επανασταση), μολις σταματησουν ολα αυτα, καλά θα κανετε να αρχισετε να ξαναβγαζετε το περιοδικο, εσεις ή νεοτεροι οπως λετε, και ισως τοτε θα αξιζει να το μοιραζετε και τζαμπα!
Χρίστος Αραχούλης,
Αρχιτέκτων
xarax@otenet.gr
--------------------
Είναι θλιβερό να αποτυγχάνει δεύτερη φορά στη χώρα μας η προσπάθεια σταθερής έκδοσης του Scientific American. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλο επιστημονικό περιοδικό που να μπορεί να συγκριθεί μαζί του, παγκοσμίως. Όχι ότι πρόκειται για κάτι εξεζητημένο. Απλά αποτελεί επιτομή του ικανού και αναγκαίου, χωρίς υποσυνείδητες προσθήκες των υποκειμενικών ψυχικών επιθυμιών επικοινωνίας των συγγραφέων.
Λυπάμαι για το τι διαβάζει τελικά ο κόσμος. Είναι πράγματι θλιβερό.
Γιάννης Γρηγοριάδης
yanngrigor@yahoo.gr
--------------------
Κύριε Μάμαλη,
ένοιωσα μεγάλη λύπη, για το δυσάρεστο νέο. Το συγκρίνω με απώλεια αγαπημένου αντικειμένου. Κατανοώ ότι σοβαροί λόγοι δεν επιτρέπουν τη μεγάλη ζωή των σημαντικών προσπαθειών σ’ αυτό τον τόπο. Πέραν των άλλων ωφελημάτων από τη σημαντική αρθρογραφία (την τελευταία λέξη στον επιστημονικό χώρο θά ’λεγα), έστειλα ποιοτικό και ποσοτικό υλικό σε μια καλή Ελληνίδα φίλη, που κάνει δεύτερο διδακτορικό στην Αγγλία, και η βοήθεια αυτή ήταν πολύ σημαντική για εκείνη.
Ας μείνουμε λοιπόν στα σκοτάδια ...
Δεν ξέρω τι υπόλοιπο υπάρχει από τη συνδρομή. Αν υπάρχει, τότε θέλω να μου σταλεί με τα ΕΛΤΑ το βιβλίο...
Με τιμή
Κων. Μπαλωμένος
φυσικός
balomenos@in.gr
--------------------
Αγαπητοί κύριοι,
Υπήρξα συνδρομητής σε όλη την ελληνική έκδοση του εξαίρετου περιοδικού QUANTUM (του οποίου όπως θυμάμαι διεκόπη η αμερικανική έκδοση) και από τον Ιανουάριο του 2007 του SCIENTIFIC AMERICAN, και μοιράζομαι την λύπη σας για την διακοπή των δύο εκδόσεων. Ως φίλος των εκδόσεων ΚΑΤΟΠΤΡΟ θέλω να συγχαρώ εσάς και τους συνεργάτες σας για τις προσπάθειες που κάνετε στην ιδιαίτερη ελληνική πραγματικότητα για την διάδοση της επιστημονικής γνώσης, απαραίτητου στοιχείου στην σύγχρονη κοινωνία των πολιτών.
Με εκτίμηση,
Βασίλης Καλοϊδάς
Δρ Χημικός Μηχανικός
vkaloi@tee.gr
--------------------
Γεια σας κ. Μάμαλη.
Σήμερα ήρθε το πρώτο τεύχος της συνδρομής μου, αν και το αγόραζα από το περίπτερο κάθε μήνα. Διαβάζοντας τα προλεγόμενα και καταλήγοντας στην τελευταία παράγραφο ξαφνιάστηκα. Λυπάμαι που πήρατε αυτή την απόφαση και εύχομαι η αναστολή να είναι πολύ σύντομη και να ξαναβγεί γρήγορα το περιοδικό. Νομίζω ότι ήταν πραγματικά βοήθημα για όλους μας. Είμαι μεταπτυχιακός φοιτητής Φυσικής στην τεχνολογία υλικών αλλά ενδιαφέρομαι να μάθω με κατανοητό τρόπο τι συμβαίνει στις άλλες επιστήμες αλλά και στο ευρύτερο επιστημονικό μου αντικείμενο.
Πριν από 3 χρόνια, στο φυσικό ΑΠΘ φτιάξαμε μια ομάδα που την ονομάσαμε «Νετρίνο» και θέσαμε κάποιους στόχους:
• Την κατανόηση και διάδοση των φυσικών και επιστημονικών εννοιών, όχι μόνο από τους φοιτητές αλλά και την υπόλοιπη κοινωνία
• Την κατανόηση και διάδοση των ιστορικών, φιλοσοφικών και ιδεολογικών συνθηκών που επέδρασαν στην ανάπτυξη των επιστημονικών εννοιών
• Την ενημέρωση των φοιτητών και του ευρύτερου κόσμου για τα νέα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα
• Την καταπολέμηση της επιστημονικής αμάθειας, των ψευδοεπιστημών αλλά και κάθε είδους δοξασιών και προκαταλήψεων,
και προσπαθούμε ακόμα, αλλά και εμείς με δυσκολία, μέσα από εκδηλώσεις και πλέον από τη σελίδα μας, να εκπληρώσουμε τους στόχους αυτούς. Έγραψα ένα κειμενάκι σχετικά με την αναστολή του Scientific American, το οποίο κρεμάσαμε στη σελίδα του «Νετρίνου» (http://teamnetr.physics.auth.gr/).
Με εκτίμηση
Κωνσταντίνος Μπριντάκης
kbrin@iesl.forth.gr
Υ.Γ.: Πραγματικά ελπίζω να αλλάξετε απόφαση...
--------------------
Αγαπητέ κύριε Μάμαλη,
Θα ήθελα να σας εκφράσω τη βαθιά μου λύπη για την αναστολή της κυκλοφορίας του Scientific American. To περιοδικό σας, κορυφαίο όργανο για όσους επιθυμούσαν να είναι πραγματικά ενήμεροι για την επιστήμη, θα μας λείψει ιδιαίτερα. Με πολλές ευχαριστίες για μια εξαετία ενημέρωσης, και με ευχές κάποτε ο τόπος αυτός να μην διώχνει το ωραίο και το άξιο. Σας αποστέλλω το άρθρο μου που θα δημοσιευτεί αυτό το Σάββατο από την στήλη που διατηρώ στην καθημερινή εφημερίδα του νομού Λέσβου Εμπρός. Πιστεύω ότι η αναστολή της κυκλοφορίας του περιοδικού δεν είναι κάτι ασήμαντο. Σας εύχομαι καλή τύχη για το μέλλον.
«Αναστέλλεται η κυκλοφορία της Ελληνικής Έκδοσης του Scientific American
»Ένα από τα κορυφαία επιστημονικά περιοδικά στον κόσμο φαίνεται πως δεν έχει πια μέλλον στην χώρα μας. Μετά από εξαετή κυκλοφορία στα ελληνικά, οι άνθρωποι του Scientific American αποφάσισαν να αναστείλουν την έκδοσή του. Μέσα από τις σελίδες του μπορούσε κανείς να ενημερωθεί για ό,τι πιο σύγχρονο στον τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας. Το περιοδικό φιλοξενούσε τα άρθρα των πιο σημαντικών επιστημόνων σε κάθε τομέα, ξένων αλλά και Ελλήνων. Για την Ελληνική γλώσσα, την ελληνική επιστημονική κοινότητα αλλά και για όλους όσους ήθελαν να είναι πραγματικά ενήμεροι για το τι συμβαίνει αυτήν την στιγμή στον τομέα των επιστημών, το Scientific American ήταν, με μια λέξη, απαραίτητο. Ένα ψεγάδι είχε: και αυτό, από ευγένεια περισσότερο, ο εκδότης δεν το αναφέρει στα τελευταία προλεγόμενα του τελευταίου τεύχους. Το Scientific American, σεβόμενο την μακρά του παράδοση, δεν έγινε ποτέ το εκλαϊκευτικό περιοδικό που προσφέρει 10% πληροφορία και 90% σόουμπιζ. Ήταν πάντα αυστηρώς επιστημονικό, ποτέ δεν έκανε εκπτώσεις στην θεματολογία του και στο ύφος των άρθρων του. Ήταν καθ’ όλα ένα πνευματικό εργαλείο για ανθρώπους με επιστημονική συνείδηση. Νά λοιπόν: το αναγνωστικό του κοινό στην χώρα μας ήταν ποσοτικά τόσο, που το περιοδικό αναστέλλεται. Ένα ακόμη πλήγμα για την πνευματική ζωή του τόπου. Μεταφέρω τα λόγια του εκδότη. Αφού προηγουμένως απαντάει σε κάποιες ερωτήσεις ενός αναγνώστη, μας λέει:
“Έπειτα από αυτά, τι; Δεν σας ανησυχεί η αντίληψη ‘εγώ ως ειδικευμένος επιστήμονας, ξέρω;’ Δεν επιβεβαιώνει έμπρακτα η παραπάνω επιστολή την ανάγκη όλων μας για συστηματική, σοβαρή και πολύπλευρη επιστημονική ενημέρωση ―ακόμα και αν είμαστε ‘επιστήμονες’, πόσω μάλλον εκπαιδευτικοί, που διδάσκουμε και καθοδηγούμε τους νέους προς τη γνώση; Αντιλαμβανόμαστε την έκρηξη της γνώσης στο διεθνές πεδίο; Είμαστε ευχαριστημένοι από τα δικά μας σχολεία, τους φοιτητές μας, το εκπαιδευτικό μας σύστημα, τον νεοελληνικό πολιτισμό μας; Και δεν είναι φανερός ο ρόλος ενός καταξιωμένου περιοδικού επιστήμης όπως το Scientific American, ως φορέα, μεταξύ άλλων, αυτής της γνώσης;
”Φαίνεται πως όχι. Και εξ αυτού υποχρεωνόμαστε πλέον να αναστείλουμε την ελληνική έκδοση του περιοδικού. Το παρόν τεύχος είναι το τελευταίο μιας εξαετούς συνεχούς και ιδιαίτερα δημιουργικής προσπάθειας ―μιας από τις πιο αξιόλογες προσπάθειες, θέλουμε να πιστεύουμε που έχει γίνει σε αυτόν τον τομέα στην χώρα μςς κατά τα τελευταία χρόνια. Το πράττουμε με λύπη, αλλά οι ελληνικές συνθήκες (όλοι τις βιώνουμε και τις γνωρίζουμε) κρίνονται απρόσφορες για την συνέχιση μιας ποιοτικής έκδοσης η οποία θα επιθυμούσε να είχε έναν αντίστοιχο αντίκτυπο στην εκπαιδευτική και πολιτιστική σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Ας ευχηθούμε να αλλά σύντομα η κατάσταση στον τόπο μας· και το μέλλον του να υπάρξει λαμπρό. Ίσως έτσι, σε λίγα χρόνια, να έχουν ωριμάσει οι συνθήκες ώστε μια αντίστοιχη φιλότιμη προσπάθεια νεότερων, να καταφέρει να συγχρονιστεί με τις ανάγκες και τις προοπτικές της χώρας (…).”
»Έτσι λοιπόν μας αποχαιρετούν από το Scientific American, χωρίς ίχνος ειρωνείας ή απαξίωσης για την ελληνική κατάσταση. Ακόμα και αυτό το τελευταίο κείμενο, είναι ενδεικτικό της ποιότητάς του...
»Το περιοδικό μάς έκανε να εθιστούμε στην υψηλή αισθητική που μας προσέφεραν οπτικά οι σελίδες του. Στα άκρως ενδιαφέροντα και εξαντλητικά επιστημονικά του άρθρα που μας έκαναν να ενισχύσουμε την γνώση μας και πολλές φορές να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας για το σύμπαν και τον άνθρωπο. Στην Ελλάδα, τη χώρα των θαυμάτων, σε κάποιους η απουσία του ελληνικού Scientific American θα γίνει ιδιαιτέρα αισθητή.»
Τυρικόδεργας Γιώργος,
Καλλονή Λέσβου
tyrikos@hotmail.com
--------------------
Αγαπητοί κύριοι,
Όντας συνδρομητής του περιοδικού από το πρώτο τεύχος, παρέλαβα σήμερα την έκδοση 4/08 και έκπληκτος διαβάζω στην εισαγωγή ότι πρόκειται για το τελευταίο. Ελπίζω φυσικά να μην είναι αλήθεια, να πρόκειται για κάποιο λάθος. Όταν έζησα την ίδια κατάσταση πριν από 13 χρόνια περίπου με την αναστολή της έκδοσης του περιοδικού «Επιστήμη & Τεχνολογία» (Τεχνικές εκδόσεις Κ. Καβαθάς) πίστεψα ότι η κοινωνία μας δεν ήταν ακόμα έτοιμη, αλλά κάτι θα άλλαζε στο μέλλον· άλλωστε ο γιος μου τότε ήταν μόνο 3 ετών, είχαμε πολύ δρόμο μπροστά μας.
Η ελληνική έκδοση του SciAm ήταν το έναυσμα για να γίνω συνδρομητής και της αμερικάνικης, και ήταν πραγματικά απολαυστικό να διαβάζουμε ταυτόχρονα και τις δύο εκδόσεις, με την ελληνική να στέκεται στο ύψος των απαιτήσεων (και ενίοτε να το ξεπερνάει).
Δεν θα σχολιάσω την ελληνική πραγματικότητα, η οποία οδήγησε το περιοδικό στην αναστολή έκδοσής του (ακόμα ελπίζω ότι δεν είναι αλήθεια). Φοβάμαι ότι είναι οι ίδιοι λόγοι που με έκαναν να αποφασίσω, εδώκαι καιρό, να στείλω τα παιδιά μου για σπουδές, εργασία και σταδιοδρομία (αλλά και για μόνιμη διαμονή) στο εξωτερικό.
Με βαθιά εκτίμηση,
Παναγιώτης Πετικίδης
info@petikidis.gr
--------------------
Αγαπητέ Αλέκο,
Ήταν ένα σοκ για μένα να διαβάσω ότι το περιοδικό αναστέλλει την έκδοσή του. Λυπάμαι πάρα πολύ, είναι μεγάλη απώλεια. Η συμβολή του περιοδικού στην παρουσίαση και μετάφραση εξαιρετικά επίκαιρων επιστημονικών άρθρων και ειδήσεων ήταν εξαιρετική. Πάντοτε αναφερόμουν στους φοιτητές μου για τα άρθρα και τους έδινα φωτοτυπίες για ορισμένα από αυτά.
Γνωρίζω πολύ καλά πόσο δύσκολο και πολυέξοδο ήταν το περιοδικό αυτό. Η μετάφραση ήταν εξαιρετική. Εγώ πάντως σε συγχαίρω, ήταν γενναία και πολυέξοδη έκδοση. Εγώ θεωρώ ότι συνέβαλα όσο μπορούσα με μικρά «πετραδάκια» στο οικοδόμημα, εσύ όμως και οι συνεργάτες σου αξίζουν επαίνων. Το περιοδικό ήταν ένα διαμαντάκι στην πληθώρα κακόγουστων και μέτριων εντύπων. Η ελληνική επιστήμη χάνει, και οι φοιτητές μας χάνουν, ένα πολύτιμο εργαλείο να παρακολουθούν στη γλώσσα τους εξαιρετικά επιστημονικά άρθρα. [...]
Γειά και χαρά
Θανάσης Βαλαβανίδης
valavanidis@chem.uoa.gr
--------------------
Αξιότιμε κύριε
Η διακοπή της ελληνικής έκδοσης του Scientific American είναι για εμένα προσωπικά μία μεγάλη απώλεια, όσο και αν αυτό μπορεί να ακούγεται υπερβολικό. Το περιοδικό αυτό αποτελούσε για εμένα πηγή και έμπνευση ορθολογισμού. Ένα φωτεινό σημείο προσδιορισμού της σκέψης μου και κατά κάποιο τρόπο βοήθημα στην επαγγελματική μου εργασία. Η τεκμηριωμένη δομή των άρθρων και η θεματολογία γύρω από την γενετική και την φυσική, βοηθούσαν την συγκρότηση της δικής μου σκέψης και γι’ αυτό μου ήταν πολύτιμο.
Το Scientific American με βοηθούσε να αμφισβητήσω και να σκεφτώ έξω από τα στερεότυπα. Η αδιαμφισβήτητη πολεμική της δεισιδαιμονίας έχει γίνει κανόνας δουλειάς στην εταιρείας μας. Προτρέπουμε τους πελάτες μας (επιχειρηματίες και εργαζομένους) να μειώσουν τις ευχές και να αυξήσουν τον συστηματικό σχεδιασμό και υλοποίηση πράξεων.
Εργάζομαι στην εταιρεία συμβούλων επιχειρήσεων Ammon Ovis. Αντικείμενο της εργασία μας είναι η παροχή συμβουλών διοίκησης πωλήσεων. Για την ακρίβεια υποστηρίζουμε τον διευθύνοντα σύμβουλο να βελτιώσει τον τρόπο με τον οποίο η εταιρεία του πουλάει προϊόντα βοηθώντας τον να αξιοποιήσει τα δεδομένα της αγοράς με αντικειμενικό τρόπο και ανεπηρέαστος από τις φιλτραρισμένες πληροφορίες των συνεργατών του. Βασικό εργαλείο στην δουλειά μας είναι η ορθολογική σκέψη και η επιστημονική μεθοδολογία έρευνας. Έτσι διαμορφώνουμε ποιοτική υπηρεσία.
Δεν έχω καταλάβει ακριβώς ποια είναι η πραγματική αιτία της διακοπής, αλλά υποψιάζομαι ότι είναι θέμα οικονομικό. Εάν όμως πιστεύετε ότι υπάρχει κάποιο περιθώριο να βρεθεί τρόπος στήριξης της ελληνικής έκδοσης και μπορεί κάποιος εθελοντικά να βοηθήσει, θα σας παρακαλούσα να με έχετε άμεσα υπόψη σας.
Με σεβασμό και εκτίμηση
Απόστολος Βλάχος
apostolos.vlachos@ammonovis.com
