Το Scientific American παραμένει διαρκώς επί 150 χρόνια στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ενδεικτικά μόνο, και αποσπασματικά, μπορούμε να αναφέρουμε ότι στα τέλη του 19ου αιώνα, το 1899, αφιέρωσε ένα τεύχος στα οχήματα ―τεχνολογία αιχμής για εκείνη την εποχή― με έμφαση στα δίκυκλα και τα πρώτα αυτοκίνητα. Στη συνέχεια, δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό τα περίφημα πειράματα του Marconi (μάλιστα, δύο δεκαετίες πριν την εμφάνιση του ραδιοφώνου), οι φωτογραφίες του αεροπλάνου των αδελφών Wright (δύο χρόνια πριν την επιτυχή πτήση τους στο Κίτι Χόουκ), το άρθρο του Robert Goddard, πρωτοπόρου της αεροναυτικής, για τις πειραματικές εργασίες του σχετικά με «πυραύλους διαπλανητικών αποστάσεων» (1921). Το 1927, στις στήλες του περιοδικού δημοσιεύθηκε ρεπορτάζ για την πρώτη τηλεοπτική μετάδοση ήχου και εικόνας μέσω τηλεφωνικού δικτύου, μεταξύ Ουάσινγκτον και Νέας Υόρκης.

Ανάλογης σημασίας δημοσιεύσεις σημάδευσαν την εκδοτική διαδρομή του περιοδικού, και το καθιέρωσαν στη συνείδηση του αναγνωστικού κοινού ως το έντυπο που προβλέπει και αναδεικνύει έγκαιρα τις επερχόμενες εξελίξεις στην επιστήμη και την τεχνολογία. Το 1954 βρίσκουμε στις σελίδες του ένα προφητικό άρθρο για τους «Υπολογιστές στις επιχειρήσεις» ―έτσι το Scientific American έκανε γνωστό το εργαλείο που σήμερα βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των τεχνολογικών εξελίξεων. Αλλά και στα ιστορικά βιοϊατρικά άρθρα που ακολούθησαν στα επόμενα χρόνια περιλαμβάνονται αυτό του Jonas Salk για την εργασία του σχετικά με το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας, το άρθρο του Robert Jarvic για τις προσπάθειές του να δημιουργήσει την τεχνητή καρδιά, και ένα ολόκληρο τεύχος αφιερωμένο στο AIDS και το ανοσοποιητικό σύστημα.

Περισσότεροι από 135 νομπελίστες έχουν αρθρογραφήσει μέχρι σήμερα στις σελίδες του Scientific American (μεταξύ αυτών ο Albert Einstein, o Francis Crick, o Jonas Salk, o Linus Pauling) ―μάλιστα, πριν αναγνωριστούν και βραβευτούν από τη Σουηδική Ακαδημία. Στον εκτενή κατάλογο διάσημων και επώνυμων συνεργατών του περιοδικού περιλαμβάνονται προσωπικότητες από όλους τους τομείς, όπως πρωθυπουργοί (λόγου χάρη, η Gro Brundtland, τέως πρωθυπουργός της Νορβηγίας, ο Trygve Lie, πρώην γενικός γραμματέας του ΟΗΕ), μέλη κυβερνήσεων, κορυφαίοι οικονομολόγοι και τεχνοκράτες (λόγου χάρη, οι John Kenneth Galbraith, Lester Thurow, Mitchell Kapor, Michael Dertouzos, Nicholas Negrοponte).

Το Scientific American τιμήθηκε το 2000 με το Βραβείο Sagan για την προσπάθειά του να προωθήσει την κατανόηση της επιστήμης από το ευρύ κοινό. Το εν λόγω βραβείο απονέμεται ετησίως σε «ερευνητές και/ή εκπαιδευτικούς, των οποίων το έργο αναγνωρίζεται ότι ενισχύει την εμπέδωση της επιστήμης από το ευρύ κοινό». Το Scientific American είναι πράγματι διεθνές περιοδικό. Κυκλοφορεί σε 22 τουλάχιστον χώρες, μεταφρασμένο στις εθνικές γλώσσες. Μεταξύ αυτών η Κίνα, η Ιαπωνία, το Μεξικό, η Ρωσία, η Βραζιλία, η Ταϊβάν, το Κουβέιτ, το Ισραήλ.

Στην Ευρώπη κυκλοφορεί στη Γαλλία, στη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία, στο Βέλγιο, την Ολλανδία, την Ελβετία, τη Σουηδία, την Πολωνία, την Πορτογαλία, την Τσεχία, τη Ρουμανία και τη Φιλανδία. Από το Φθινόπωρο του 2003, κυκλοφορεί πλέον και στην Ελλάδα.