Όσο υπερβολικές εκφράσεις κι αν χρησιμοποιήσει κανείς, είναι αδύνατο να υπερεκτιμήσει το ρόλο των κυμάτων στη ζωή μας, στον φυσικό κόσμο μας και στο τεχνολογικό μας περιβάλλον.
Βλέπουμε, επειδή υπάρχουν ηλεκτρομαγνητικά κύματα μιας ορισμένης περιοχής συχνοτήτων που διαδίδονται στο κενό και στον ατμοσφαιρικό αέρα με αφάνταστα μεγάλη ταχύτητα (300.000 km/s), και τα οποία «ανακλώνται», τουλάχιστον εν μέρει, προς όλες τις διευθύνσεις καθώς προσκρούουν στα ορατά αντικείμενα· αλλά και επειδή η βιολογία και η βιοχημεία του ματιού μας είναι τέτοιες ώστε να τα «συλλαμβάνουν» και να τα μετατρέπουν, μέσω ενδιάμεσων χημικών αλλαγών, σε ηλεκτρικά σήματα τα οποία, διαμέσου των νευρώνων, φτάνουν στον εγκέφαλο προς επεξεργασία και αποθήκευση.
