Όταν τα ελαστικά λειώνουν στην άσφαλτο, τα αφτιά μας αναπόδραστα πληρώνουν το τίμημα. Προς αναζήτηση πιο αθόρυβων αυτοκινητοδρόμων, οι μηχανικοί του Πανεπιστημίου Purdue επινόησαν μια κυκλική συσκευή βάρους 19 τόνων και πλάτους 4 μέτρων η οποία κυλά διάφορα ελαστικά πάνω σε οδοστρώματα ενώ μικρόφωνα καταγράφουν τους παραγόμενους ήχους και τα επίπεδα έντασης για διαφορετικές συχνότητες και αποστάσεις. Σε άλλες τεχνικές, είτε τα ελαστικά σύρονταν πίσω από οχήματα είτε φέρονταν από μηχανοκίνητους μεταλλικούς κυλίνδρους ενώ είχαν προσαρμοστεί σταθερά σε αυτούς —τρόποι όμως που δεν κατάφερναν να ελέγξουν τις ιδιαιτερότητες των οδοστρωμάτων. Η συσκευή από το Purdue απομιμείται πληρέστερα τον τρόπο που τα ελαστικά παράγουν ήχο υπό διάφορες περιβαλλοντολογικές συνθήκες. Οι μηχανικοί εξέτασαν λείες, πορώδεις και τσιμεντένιες επιφάνειες χρησιμοποιώντας τέσσερις τύπους ελαστικών. Κάποια πρώτα ευρήματα αποκαλύπτουν ότι το επίπεδο θορύβου καθορίζεται από το είδος του οδοστρώματος παρά από τον τύπο των ελαστικών, με τις πορώδεις επιφάνειες να είναι οι λιγότερο ηχογόνες. Οι ερευνητές δεν κατανοούν ακόμα τους ακριβείς μηχανισμούς παραγωγής θορύβου στους αυτοκινητοδρόμους, υποπτεύονται όμως ότι ταλαντώνονται οι αέριες στήλες στα αυλάκια του πέλματος των ελαστικών —δρουν σαν μικροσκοπικοί αυλοί— ή ότι ταλαντώνονται με συχνότητες που συνιστούν θόρυβο τα ίδια τα αυλάκια καθώς προσκρούουν στο οδόστρωμα.
