Ο καρκίνος είναι μια γενετική νόσος. Αλλοιώσεις στο DNA στο εσωτερικό των κυττάρων μπορεί να τους προσδώσουν «υπερφυσικές ικανότητες», όπως το να αναπτύσσονται οπουδήποτε και να συνεχίζουν να διαιρούνται αδιάκοπα.
Οι περισσότεροι ερευνητές που ασχολούνται με τον καρκίνο έχουν για πολύ καιρό επικεντρώσει την προσοχή τους στις μεταλλάξεις ενός σχετικά μικρού συνόλου γονιδίων που σχετίζονται με τον καρκίνο, θεωρώντας τες ως τα καθοριστικά γεγονότα για το μετασχηματισμό των υγιών κυττάρων σε κακοήθεις όγκους.
Ωστόσο, πρόσφατα εμφανίστηκαν άλλες θεωρίες που αμφισβητούν αυτή την άποψη. Η μία υποθέτει ότι κάποια βλάβη κατά την αντιγραφή ή κατά την επιδιόρθωση του DNA οδηγεί σε πολλές χιλιάδες σποραδικές μεταλλάξεις στα κύτταρα. Μία άλλη προτείνει ότι βλάβες σε λίγα «κύρια ρυθμιστικά» γονίδια μπορούν να αναδιατάξουν τα χρωμοσώματα, καθιστώντας τα επικίνδυνα. Μία τρίτη προτείνει ότι η ύπαρξη μη φυσιολογικού αριθμού χρωμοσωμάτων σε ένα κύτταρο μπορεί να είναι το πρώτο ορόσημο για την ανάπτυξη του καρκίνου.
