Η έννοια της «ψηφιακής διαίρεσης», η οποία βλέπει τους ανθρώπους χωρισμένους σε αυτούς που έχουν πρόσβαση στην τεχνολογία των υπολογιστών και των επικοινωνιών και σε εκείνους που δεν έχουν, ελέγχεται ως απλοϊκή και μπορεί να οδηγήσει σε καλοπροαίρετες μεν αλλά ελλιπείς προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος οι οποίες βασίζονται στην απλή προσθήκη τεχνολογίας στην εκάστοτε δεδομένη κατάσταση.
Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι έχουν πολύ διαφορετικές ευκαιρίες πρόσβασης στην τεχνολογία των υπολογιστών και των επικοινωνιών αλλά και εντελώς ανόμοιους λόγους για τους οποίους χρειάζονται το επίπεδο πρόσβασης που επιθυμούν.
Σε κάθε προσπάθεια εγκατάστασης της νέας τεχνολογίας σε ένα περιβάλλον από το οποίο αυτή απουσιάζει, είναι απολύτως αναγκαίο να εξετάζεται το πώς θα μπορέσουν οι άνθρωποι να χρησιμοποιήσουν τους υπολογιστές και το Διαδίκτυο για να προωθηθεί έτι περαιτέρω η διαδικασία της κοινωνικής ένταξης.
