Κάποιες ποικιλίες σιταριού και ρυζιού με ύψος το μισό αυτού που χαρακτηρίζει τις συνηθισμένες ποικιλίες βοήθησαν στο να μην εξαπλωθεί ο λιμός σε όλη την Ινδία και τη νοτιοανατολική Ασία κατά τη δεκαετία του 1960. Τα εν λόγω νάνα φυτά αντί να επενδύουν ενέργεια στην αύξηση του ύψους τους τη χρησιμοποιούν για να παράγουν περισσότερους σπόρους, με αποτέλεσμα ακόμη και τετραπλασιασμό της παραγωγής σε μερικές περιπτώσεις. Ερευνητές έχουν ταυτοποιήσει μια μεταλλαγή ικανή να εμποδίζει φυτά καλαμποκιού και σόργου να αναπτύσσουν φυσιολογικό ύψος, γεγονός που θα μπορούσε να βελτιώσει τις τροφικές αποδόσεις αυτών των δημητριακών σε παγκόσμιο επίπεδο. Ομάδα ερευνητών στο Πανεπιστήμιο Purdue βρήκε ότι η εν λόγω μεταλλαγή διακόπτει τη λειτουργία μιας γλυκοπρωτεΐνης η οποία ρυθμίζει τη ροή της αυξίνης, μιας φυτικής αυξητικής ορμόνης. Τα μεταλλαγμένα νάνα φυτά που προκύπτουν διαθέτουν επίσης και περισσότερα κύτταρα στις καλάμες τους καθιστώντας τες ισχυρότερες και ενδεχομένως αποτελεσματικότερες στη διατήρηση του νερού μέσα στο φυτικό σώμα. Εντός των προοπτικών που διανοίγονται, ένα νάνο σόργο θα μπορούσε να παίξει κύριο ρόλο στην Αφρική, όπου το είδος αυτό συχνά αποτελεί βασικό προϊόν για τις ημερήσιες διατροφικές ανάγκες.
Ομοίως, όφελος θα μπορούσε να προκύψει και από άλλα είδη ευρείας καλλιέργειας τα οποία συνήθως αυξάνουν καθ’ύψος, όπως, λόγου χάρη, το ρύζι της ποικιλίας μπασμάτι στην Ινδία ή η αβησσυνιακή εράγρωστη (teff) που καλλιεργείται κυρίως στην Αιθιοπία.
