Στο νησιωτικό σύμπλεγμα Γκαλάπαγκος, ο μεγαλύτερος πληθυσμός γιγάντιων χελωνών ο οποίος κατοικεί στις πλαγιές του ηφαιστείου Alcedo ενδεχομένως να προέρχεται από μερικούς τυχερούς μακρινούς προγόνους τους που κατάφεραν να αποφύγουν το καυτό ηφαιστειακό υλικό. Η υποψία για μια αρχαία καταστροφή εξαιτίας του ηφαιστείου άρχισε να απασχολεί τους ερευνητές όταν ανακάλυψαν ότι ο πληθυσμός του Alcedo επιδεικνύει σημαντικά μικρότερη γενετική ποικιλότητα απ’ό,τι οι τέσσερεις άλλοι πληθυσμοί χελωνών πάνω στο ίδιο νησί. Το μόνο ιστορικό γεγονός γνωστό και μοναδικό για τις χελώνες του Alcedo είναι η σφοδρή ηφαιστειακή έκρηξη στην περιοχή τους πριν από περίπου 100.000 χρόνια, συνέπεια της οποίας ήταν να θαφτεί το μεγαλύτερο μέρος του κύριου ενδιαιτήματός τους κάτω από αρκετά μέτρα κίσσηρης (ελαφρόπετρας). Η ερευνητική ομάδα υπό την καθοδήγηση του Luciano B. Beheregaray από το Πανεπιστήμιο Macquarie στο Σίντνεϊ συμπέρανε ότι εκείνη η έκρηξη πρέπει να αφάνισε όλες τις προγονικές χελώνες πλην ελάχιστων ατόμων, αφού οι αναλύσεις αποκάλυψαν ότι η γενετική στενωπός έλαβε χώρα κάπου 88.000 χρόνια πριν.
