Οι αστρονόμοι τυπικά αποδίδουν την επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος σε μια μυστηριώδη σκοτεινή ενέργεια. Η επιταχυνόμενη διαστολή, εντούτοις, θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι οι καθιερωμένοι νόμοι της φυσικής δεν ισχύουν στις μέγιστες κλίμακες.
Ένας νέος νόμος της βαρύτητας αναδύεται από τη θεωρία χορδών, μια από τις κυριότερες προσπάθειες για να προετοιμαστεί η έσχατη ενοποιημένη θεωρία της φύσης. Η θεωρία χορδών, παρότι είθισται να θεωρείται μια θεωρία του πολύ μικρού, μπορεί να έχει και μακροσκοπικές συνέπειες.
Συγκεκριμένα, η θεωρία προβλέπει ότι το σύμπαν έχει επιπλέον διαστάσεις στις οποίες η βαρύτητα, σε αντίθεση με τη συνήθη ύλη, μπορεί να διαφύγει. Αυτή η διαρροή θα στρέβλωνε το χωροχρονικό συνεχές και θα έκανε την κοσμική διαστολή να επιταχύνεται. Πιθανόν μάλιστα να έχει μια μικροσκοπική αλλά παρατηρήσιμη επίδραση στην κίνηση των πλανητών.
