Όταν ο φυσικός Hans Herrmann του Πανεπιστημίου της Στουτγκάρδης (Γερμανία) παρακολούθησε το 1985 μια διάλεξη για το πώς οι λιθοσφαιρικές πλάκες γλιστούν μεταξύ τους παρουσιάζοντας αναπάντεχα μικρή τριβή, άρχισε να επεξεργάζεται την ιδέα για ένα ρουλεμάν το οποίο θα αποτελείται από μπίλιες που θα πληρούν το χώρο. Σύντομα ανακάλυψε θεωρητικές διατάξεις με δισδιάστατους δίσκους, η τρισδιάστατη εκδοχή τους όμως του διέφευγε ―ασχέτως της διευθέτησης, μερικές μπίλιες δεν θα κυλούσαν πάνω στους γείτονές τους αλλά θα ολίσθαιναν. Ωστόσο, τώρα πλέον ο Herrmann και οι συνεργάτες του έχουν λύσει το πρόβλημα θεωρητικά. Φανταστείτε μια σφαίρα η οποία περιέχει 6 μικρότερες σφαίρες τοποθετημένες ούτως ώστε να αποτελούν τις κορυφές ενός κανονικού οκταέδρου. Ο εναπομείνας χώρος εντός της μεγάλης σφαίρας μπορεί να γεμίσει με ολοένα και μικρότερες σφαίρες, ακολουθώντας ένα φράκταλ μόρφωμα. Σπρώξτε μια σφαίρα, και οι υπόλοιπες θα μετακινηθούν γύρω της χωρίς να τρίβονται μεταξύ τους. Ο Herrmann ευελπιστεί ότι σύντομα θα κάνει την εμφάνισή του στην αγορά ένα πραγματικό ρουλεμάν που θα βασίζεται σε αυτό το μοντέλο.