Για δεκαετίες οι έννοιες «Εγώ», «Αυτό» και «απωθημένες επιθυμίες», τις οποίες εισήγαγε ο Ζίγκμουντ Φρόιντ, κατηύθυναν την ψυχολογία και τις προσπάθειες των γιατρών να θεραπεύσουν τις ψυχικές νόσους. Η καλύτερη όμως κατανόηση της χημείας του εγκεφάλου σταδιακά αντικατέστησε το φροϊδικό μοντέλο με μια βιολογική εξήγηση του τρόπου ανάδυσης του νου μέσα από τη νευρωνική δραστηριότητα.
Ωστόσο, οι τελευταίες απόπειρες να συνταιριάξουμε τα νευρολογικά ευρήματα οδηγούν σε ένα χημικό πλαίσιο για το νου, το οποίο υποστηρίζει το γενικό σχέδιο που συνέθεσε ο Φρόιντ σχεδόν έναν αιώνα πριν. Όλο και περισσότεροι νευροβιολόγοι επιθυμούν την ανάπτυξη μιας ενοποιημένης θεωρίας που θα συμφιλιώσει τη νευρολογία με την ψυχιατρική.
