Το 2000, η βιομηχανία ημιαγωγών άρχισε σιγά σιγά να παράγει «νανοτσίπ»―τσιπ με χαρακτηριστικά που έχουν διαστάσεις μικρότερες από 100 νανόμετρα (περίπου ένα χιλιοστό του πάχους μιας ανθρώπινης τρίχας). Σήμερα, ένας μέσος προσωπικός υπολογιστής περιλαμβάνει τέτοιες διατάξεις.
Η μείωση των διαστάσεων αυξάνει κατακόρυφα την ταχύτητα και καθιστά την κατασκευή οικονομικότερη με το να επιτρέπει την τοποθέτηση περισσότερων τρανζίστορ (συχνά πάνω από 50 εκατομμύρια) πάνω σε ένα και μόνο τσιπ. Ωστόσο, σε λίγα μόνο χρόνια, ένας τυπικός μικροεπεξεργαστής θα περιέχει περίπου δεκαπλάσιο αριθμό τρανζίστορ.
Σημαντικά οφέλη έχουν προκύψει από πολλές νέες μορφές τεχνολογίας, οι οποίες περιλαμβάνουν βελτιωμένα υλικά και μεθόδους διόρθωσης των παραμορφώσεων που προκύπτουν από περίθλαση κατά τη διαδικασία αποτύπωσης των τσιπ.
