Και μόνο με το να υπάρχουν, όλα τα φυσικά συστήματα αποθηκεύουν πληροφορία. Καθώς εξελίσσονται δυναμικά στην πορεία του χρόνου, επεξεργάζονται την αποθηκευμένη πληροφορία. Το Σύμπαν εκτελεί υπολογισμό. Αν η πληροφορία μπορεί να διαφεύγει από τις μαύρες τρύπες, όπως υποπτεύονται πλέον οι περισσότεροι φυσικοί, τότε και οι μαύρες τρύπες εκτελούν επίσης υπολογισμούς. Το μέγεθος της μνήμης τους είναι ανάλογο με το τετράγωνο της ταχύτητας υπολογισμού. Γι’ αυτή την υπολογιστική ικανότητα ευθύνεται η κβαντομηχανική φύση της πληροφορίας· αν έλειπαν τα κβαντικά φαινόμενα, τότε οι μαύρες τρύπες όχι μόνο δεν θα επεξεργάζονταν πληροφορία αλλά θα την κατέστρεφαν. Οι νόμοι της φυσικής που θέτουν όρια στην ισχύ των υπολογιστών καθορίζουν συνάμα και την ακρίβεια με την οποία μπορεί να μετρηθεί η γεωμετρία του χωροχρόνου. Η ακρίβεια αυτή προκύπτει μικρότερη απ’ ό,τι πίστευαν οι φυσικοί, κάτι που δείχνει ότι ίσως τα διακριτά «άτομα» του χώρου και του χρόνου είναι μεγαλύτερα του αναμενομένου.
