|
|
 |
Δωρητές ισχύος
|
|
|
|
|
|
|
Οι οπαδοί του χωροχρονικού συνεχούς έχουν τώρα τη δυνατότητα να αποκαλύπτουν βαρυτικές ρυτιδώσεις στα γραφεία τους χάρις στο Einstein@home που τέθηκε σε λειτουργία τον Φεβρουάριο του 2005. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι ένα από τα τελευταία ανάμεσα στα 60 τουλάχιστον έργα «@home» που υπάρχουν τώρα στο Διαδίκτυο, στα οποία οι χρήστες προσωπικών υπολογιστών μπορούν να δωρίσουν διαθέσιμη ισχύ επεξεργαστή για να βοηθήσουν στη λύση διάφορων επιστημονικών προβλημάτων. Και μάλιστα, δεν υποχρεώνεται κάποιος να επιλέξει το ένα έργο εις βάρος του άλλου: το λογισμικό @home μπορεί πλέον να εκτελεί πολλαπλές διεργασίες, και υπάρχει αρκετό δυναμικό μικροτσίπ ώστε να αντιμετωπίζονται πολύ περισσότερα κατανεμημένα υπολογιστικά έργα.
Με την εξαίρεση των υπολογιστικά απαιτητικών έργων όπως η απόδοση γραφικών, οι τυπικοί σύγχρονοι προσωπικοί υπολογιστές που εκτελούν τουλάχιστον 1 δισεκατομμύριο πράξεις κινητής υποδιαστολής ανά δευτερόλεπτο (δηλαδή, οι περισσότεροι οικιακοί υπολογιστές που κατασκευάστηκαν από το 2000 περίπου και ύστερα) δεν εκμεταλλεύονται παρά σε ελάχιστο βαθμό ολόκληρη την ισχύ τους. Η κατανεμημένη επεξεργασία δεδομένων επωφελείται αυτής της διαθέσιμης χωρητικότητας, διαιρώντας μεγάλα έργα σε μικρότερα και αποστέλλοντάς τα διά του Διαδικτύου να τα εκτελέσουν υπολογιστές που συνήθως υποαπασχολούνται. Το αποτέλεσμα είναι ένα ασύγκριτο δυναμικό επεξεργασίας: ο BlueGene/L της IBM, ο ισχυρότερος υπερυπολογιστής σήμερα, έχει επίδοση περίπου 70 τρισεκατομμυρίων πράξεις κινητής υποδιαστολής ανά δευτερόλεπτο· εν τω μεταξύ, το SETI@home κατά συντηρητικές εκτιμήσεις εκτελείται σε περίπου 500.000 προσωπικούς υπολογιστές με ταχύτητα ανώτερη των 100 τρισεκατομμυρίων πράξεων κινητής υποδιαστολής ανά δευτερόλεπτο, λέει ο David P. Anderson, διευθυντής του SETI@home.
Από το 1996, όταν ξεκίνησε το πρώτο δημόσιο κατανεμημένο έργο επεξεργασίας δεδομένων ―η Μεγάλη Διαδικτυακή Έρευνα για Πρώτους Αριθμούς Mersenne― για την αναζήτηση μεγάλων πρώτων αριθμών, εικονικά υπερυπολογιστικά έργα εμφανίστηκαν για σκοπούς που θα χαρακτηρίζονταν από σοβαροί (δοκιμή δυνητικών φαρμάκων με το FightAIDS@home) έως υψηλοί (Monkey Shakespeare Simulator). Ο Anderson περιμένει να παρουσιαστούν εκατοντάδες έργων @home τα επόμενα λίγα χρόνια, και ο αριθμός των συμμετεχουσών κεντρικών μονάδων επεξεργασίας να φτάσει στα 30 εκατομμύρια από τα 1,3 περίπου εκατομμύρια που είναι σήμερα.
Μια βασική εξέλιξη σε αυτή την αυξητική τάση είναι ο σχηματισμός πλατφορμών κατανεμημένης επεξεργασίας δεδομένων που μπορούν να στεγάζουν πολλαπλά έργα. Μεταξύ των μεγαλύτερων από αυτές περιλαμβάνεται και η Ανοικτή Υποδομή για Δικτυακή Επεξεργασία Δεδομένων του Μπέρκλεϊ (BOINC), που στεγάζει το SETI@home και το Einstein@home καθώς και το παλιότερα ανεξάρτητο Climateprediction.net, το οποίο προσχώρησε τον περασμένο Αύγουστο. Κατά τους επόμενους μήνες, στους εταίρους τής BOINC θα συμπεριληφθούν και τα FightAIDS@home, Planet Quest και Orbit@home. Αλλες «πλατφόρμες-ομπρέλες» λογισμικού κατανεμημένης επεξεργασίας είναι η Grid.org, η οποία εκτελεί δύο έργα που αποσκοπούν αντίστοιχα στην ανακάλυψη σκευασμάτων κατά του καρκίνου και στην πρόβλεψη τρισδιάστατων δομών πρωτεϊνών από σειρές αμινοξέων, και η Find-a-Drug.org, η οποία επί του παρόντος έχει εννέα έργα που αναζητούν φάρμακα κατά νόσων όπως η νόσος Creutzfeldt-Jakob και η ελονοσία.
Αυτού του είδους οι υπολογιστές υπηρεσίας που στεγάζουν έργα @home επιτρέπουν στους επιστήμονες να εξοικονομούν πολύτιμο χρόνο. Η BOINC, επί παραδείγματι, προσφέρει ανοικτό πηγαίο κώδικα υποδομής, έτσι ώστε οι ερευνητές να μην υποχρεώνονται να γράφουν δικό τους κώδικα. Η ανάπτυξη ενός τέτοιου λογισμικού μπορεί να απαιτήσει αρκετά ανθρωποέτη, καθότι αυτό πρέπει να συμπεριφέρεται «κόσμια» σε διαφορετικά λειτουργικά συστήματα σε ώς και 1 εκατομμύριο υπολογιστές, παρέχοντας ταυτόχρονα προστασία από εσφαλμένα αποτελέσματα και από κακόβουλες επιθέσεις. «Θέλουμε να διευκολύνουμε τους επιστήμονες να αποκτήσουν πρόσβαση σε υπολογιστική ισχύ εκατομμυρίων υπολογιστών» λέει ο Anderson, ο οποίος είναι διευθυντής και της BOINC.
Ο Anderson εκτιμά ότι, για έναν τυπικό υπολογιστή, το εφικτό ανώτερο όριο του αριθμού έργων @home κυμαίνεται περί το 12. Στο συγκεκριμένο σημείο, η υπολογιστική του ισχύς καταμερίζεται σε τόσο μικρά μέρη ώστε τα έργα τη θεωρούν άχρηστη. Δεν αποκλείεται, βεβαίως, να εμφανιστεί μελλοντικά μια υπηρεσία που αυτόματα θα εναλλάσσει κυκλικά έναν προσωπικό υπολογιστή μεταξύ έργων, προσθέτει ο Anderson. Εντούτοις, οι πλατφόρμες-ομπρέλες μπορεί να παρενοχλούν η μία την άλλη εφόσον λειτουργούν ταυτόχρονα στον ίδιο υπολογιστή. Αλλά με τα 200 εκατομμύρια υπολογιστών που ανήκουν σε ιδιώτες, παρατηρεί ο Ed Hubbard, πρόεδρος της United Devices στο Όστιν του Τέξας, και ο οποίος διευθύνει την Grid.org, «υπάρχει αρκετός χώρος για όλους».
|
|
|
|
|
|
