Το μυστικό του έντονου πιτσιλίσματος κρύβεται στην υψηλή ατμοσφαιρική πίεση. Κανονικά, όταν μια σταγόνα υγρού προσκρούει σε κάποια επιφάνεια, απλώνεται σχηματίζοντας μια κυματιστή μικροσκοπική λιμνούλα, η οποία στη συνέχεια διαλύεται σε ψεκάδες ραντίζοντας τον γύρω χώρο. Φυσικοί του Πανεπιστημίου του Σικάγου, στην προσπάθειά τους να περιορίσουν το πιτσίλισμα, άφησαν σταγόνες οινοπνεύματος να πέσουν πάνω σε μια λεία, στεγνή, γυάλινη πλάκα μέσα σε ένα θάλαμο κενού, και κατέγραψαν τα αποτελέσματα με κάμερα που τραβούσε 47.000 στιγμιότυπα το δευτερόλεπτο. Υπό πίεση ίση περίπου με το 1/6 της ατμοσφαιρικής, το πιτσίλισμα εξαφανίστηκε εντελώς. Οι σταγόνες έπαιρναν απλά το σχήμα τηγανίτας χωρίς να εμφανίζουν καμία ορατή διακύμανση. Οι μελετητές υποπτεύονται ότι οι σταγόνες που πέφτουν πιτσιλάνε διότι το αέριο που τις πιέζει αποσταθεροποιεί την προς τα έξω εξάπλωσή τους. Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να συμβάλλουν στον έλεγχο του πιτσιλίσματος κατά τη φάση της καύσης διάφορων ειδών καυσίμου, αλλά και της εκτύπωσης διά ψεκασμού μελάνης.
