Οι ερευνητές γνωρίζουν εδώ και χρόνια ότι οι άνθρωποι με χαμηλή κοινωνικοοικονομική στάθμη (ΚΟΣ) διατρέχουν δραματικά μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν και έχουν μικρότερο προσδόκιμο επιβίωσης από όσους ανήκουν σε πιο ευκατάστατα κοινωνικά στρώματα. Οι συμβατικές εξηγήσεις —ότι οι φτωχοί έχουν πιο περιορισμένη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και εμφανίζουν μεγαλύτερη επίπτωση καπνίσματος ή παχυσαρκίας — δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τις τεράστιες αποκλίσεις στους δείκτες υγείας. Από νέες έρευνες προκύπτει ότι οι ψυχοκοινωνικοί στρεσογόνοι παράγοντες που συνδέονται με τη φτώχια ίσως αυξάνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης πολλών ασθενειών. Για παράδειγμα, το χρόνιο στρες που προκαλείται από τη διαμονή σε γειτονιές όπου κυριαρχούν η φτώχια και η βία ενδεχομένως αυξάνει την ευπάθεια σε καρδιοαγγειακά νοσήματα, κατάθλιψη και διαβήτη. Από άλλες έρευνες προκύπτει ότι στις ΗΠΑ παρατηρείται συνάφεια μεταξύ εισοδηματικής ανισότητας και κακής υγείας. Ορισμένοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι φτωχοί αισθάνονται φτωχότεροι, με συνέπεια να βιώνουν μεγαλύτερο στρες σε κοινότητες με βαθιά χάσματα μεταξύ υψηλότερων και χαμηλότερων εισοδημάτων.
