Νευροεπιστήμονες έχουν αποκαλύψει τη γονιδιακή βάση του φόβου που προκαλεί στα τρωκτικά η βίαιη συμπεριφορά. Ποντίκια τα οποία σταθερά αντιμετωπίζουν την απειλητική στάση πιο μεγαλόσωμων ποντικών εκδηλώνουν μονήρη συμπεριφορά, φοβούνται δε ακόμη και τα πιο ευάγωγα ποντίκια. Φαίνεται ότι η εκδήλωση τραμπουκισμού πυροδοτεί κάποια αναστάτωση σε επίπεδο γονιδιακής έκφρασης σε ό,τι αφορά τη λεγόμενη μεσομεταιχμιακή οδό τής ντοπαμίνης, ένα εγκεφαλικό κύκλωμα που συνδέεται με τα αισθήματα της ανταμοιβής (ικανοποίησης) και της επιθυμίας. Παρατηρήθηκε η αυξημένη έκφραση 309 γονιδίων και κάποια καταστολή αυτής σε άλλα 17 γονίδια· είναι αξιοσημείωτο ότι πολλές από αυτές τις μεταβολές επέμεναν επί εβδομάδες μετά την εκδήλωσή τους. Σημαντικό ρυθμιστικό ρόλο στην προαναφερθείσα οδό επιτελεί ο εγκεφαλικός νευροτροφικός (αυξητικός) παράγοντας, μια μικρή βασική πρωτεΐνη η οποία συνδέεται με την αντικαταθλιπτική δραστηριότητα. Ο Olivier Berton και οι συνεργάτες του στο Νοτιοδυτικό Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Τέξας κατάργησαν σε ποντίκια την παραγωγή τούτου του παράγοντα από το κύκλωμα με απαλοιφή του υπεύθυνου γονιδίου (gene knockout), ακυρώνοντας με τον τρόπο αυτό το μεγαλύτερο μέρος της γονιδιακής έκφρασης η οποία παρακινείται από την απειλητική-εκβιαστική συμπεριφορά. Ακολούθως, τα συγκεκριμένα διαγονιδιακά ζώα επεδείκνυαν στάση αποδοχής έναντι των ξένων προς αυτά ζώων παρά την επαναλαμβανόμενη παρενόχληση που υφίσταντο. Τα εν λόγω ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο Science, θα μπορούσαν δε να συμβάλουν στη θεραπευτική αντιμετώπιση της κατάθλιψης και της διαταραχής του μετατραυματικού στρες, κατά τις οποίες η κοινωνική απόσυρση αποτελεί χαρακτηριστικό σύμπτωμα.
