|
|
 |
Βελτιωμένη θωράκιση
|
|
|
|
|
|
|
Η τεχνολογία κατακλύζει και την πολεμική βιομηχανία. Φέτος, οι στρατιωτικοί παράγοντες των ΗΠΑ σχεδιάζουν να «ρίξουν στη μάχη» κάμποσα νέα συστήματα θωράκισης τα οποία θα παρέχουν βελτιωμένη προστασία τόσο των οχημάτων όσο και του μαχόμενου προσωπικού. Η ανάγκη να αντιμετωπίζονται οι πολλαπλές και διαρκείς απειλές δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Τα συστήματα που αναπτύσσονται οφείλουν να είναι σε θέση να αντεπεξέρχονται σε επανειλημμένα πλήγματα από διατρητικά βλήματα, όπως επίσης και στα θραύσματα και το κρουστικό κύμα που προκαλεί η πυροδότηση των εκρηκτικών υλών. Και κανένα υλικό ―είτε μέταλλο είτε σύνθετο είτε κεραμικό― δεν καταφέρνει να ανακόπτει τέλεια κάθε μορφής απειλή. Πέραν τούτων, βεβαίως, η χρησιμοποιούμενη θωράκιση οφείλει να είναι και όσο το δυνατόν ελαφρότερη. Έτσι, οι όποιες λύσεις για την επίτευξη του βέλτιστου αποτελέσματος στηρίζονται συχνά στο συνδυασμό αρκετών διαφορετικών ουσιών, σημειώνει ο Tony Russell, προϊστάμενος στον τομέα τεχνολογίας τής Armor Holdings, κατασκευαστικής εταιρείας προϊόντων ασφαλείας με έδρα το Τζάκσονβιλ της Φλόριντα.
Μία από τις ελάχιστα εμφανείς πρόσφατες βελτιώσεις σε ό,τι αφορά τα υλικά θωράκισης αποτελεί η ανάπτυξη νέων τύπων χάλυβα εξαιρετικά υψηλής σκληρότητας (UHH). Η σκληρότητα των κραμάτων αυτού του τύπου είναι κατά 20% υψηλότερη εκείνης που παρουσιάζουν οι πιο σκληροί κοινοί χάλυβες με υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα, αλλά θραύονται και ραγίζουν εύκολα όταν πληγούν. Ο Russell δηλώνει ότι η Armor Holdings έχει εισαγάγει μία βελτιστοποιημένη εκδοχή κράματος, το χάλυβα UH56, ο οποίος «είναι τόσο σκληρός ώστε να επιφέρει θραύση στα πυρομαχικά με διατρητική ικανότητα κατά συστημάτων θωράκισης, αλλά και αρκετά ανθεκτικός ώστε να μη διαρρηγνύεται στις πολλές κρούσεις». Επίσης, ο χάλυβας UH56 είναι και πιο εύπλαστος έναντι πολλών από τα συγγενή με αυτόν κράματα UHH. Ήδη, πολλοί από τους βελτιωμένους αυτούς χάλυβες τοποθετούνται σε πολλά αμερικανικά οχήματα με ελαφριά θωράκιση.
Στα ερευνητικά προγράμματα, επιπλέον, συμπεριλαμβάνεται και η ανάπτυξη βελτιωμένων διαφανών υλικών που θα χρησιμοποιούνται σε παράθυρα, τα οποία τυπικά κατασκευάζονται από πολλαπλές στρώσεις συγκολλημένης υάλου. Οι νέες συνθήκες «οδηγούν στην ανάγκη να προστεθεί ένα επιπλέον στρώμα γυαλιού», εξηγεί ο Ron Hoffman του Ερευνητικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου τού Ντέιτον (Οχάιο). Το αποτέλεσμα, ωστόσο, είναι ότι με το επιπρόσθετο γυαλί τα οχήματα καθίστανται βαρύτερα, βραδυκίνητα, ενώ απαιτούν και περισσότερα καύσιμα.
Πολλά υποσχόμενη λύση αποτελεί και η αντικατάσταση του γυαλιού με το σημαντικά φτηνότερο και αποτελεσματικότερο οξυνιτρίδιο του αργιλίου (ALON), ανθεκτικό υλικό που μοιάζει με το ζαφείρι και το οποίο αναπτύχθηκε κατόπιν συνεργασίας ανάμεσα στον αμερικανικό στρατό, την αμερικανική αεροπορία και τη βιομηχανία. Το ALON παρέχει καλύτερη προστασία έναντι διατρητικών βλημάτων έχοντας μισό περίπου βάρος και πάχος απ’ ό,τι τα παραδοσιακά διαφανή υλικά θωράκισης που βασίζονται στο γυαλί, αναφέρει ο Hoffman.
Το ALON είναι γνωστό εδώ και χρόνια, αλλά ήταν ανέκαθεν πανάκριβο και παραγόταν σε πολύ μικρές διαστάσεις ώστε να βρίσκει χρήση στην κατασκευή παραθύρων για στρατιωτικά οχήματα. Μηχανικοί, ωστόσο, της εταιρείας Surmet στο Μπέρλινγκτον της Μασαχουσέτης, η οποία κατασκευάζει κεραμικά υλικά, βελτίωσαν τις διεργασίες παρασκευής τού ΑLON σε ό,τι αφορά τη θέρμανση και τη συμπίεσή του υπό μορφή σκόνης, προκειμένου να επιτύχουν την κατασκευή τεμαχίων τού εν λόγω υλικού με μεγαλύτερες διαστάσεις και σε σημαντικά πιο χαμηλό κόστος. Εντούτοις, η τρέχουσα τιμή αυτού του οπτικού κεραμικού (1,5 με 2,3 δολάρια ανά τετραγωνικό εκατοστό) εξακολουθεί να είναι ακριβότερη εκείνης του γυαλιού που χρησιμοποιείται στο στρατό (0,46 δολάρια ανά τετραγωνικό εκατοστό). Πάντως, η Armor Holdings αναμένεται φέτος να ξεκινήσει την εγκατάσταση υαλοπινάκων από τούτο το ελαφρό υλικό σε παράθυρα.
Στο μικροσκόπιο των σημαντικών βελτιώσεων πρόκειται να μπουν σύντομα και τα μέσα θωράκισης του σώματος. Τα συνηθισμένα αλεξίσφαιρα γιλέκα που διανέμονται στο στρατό, και τα οποία φέρουν ενίσχυση από ενθέματα σκληρών κεραμικών πλακών, είναι βαριά και ογκώδη, αλλά εξασφαλίζουν περισσότερη προστασία απ’ ό,τι τα σύγχρονα ελαφρότερα γιλέκα από πολυστρωματικά υφάσματα ―παραδείγματος χάρη, από πλεκτό Kevlar ή άλλες ίνες υψηλής αντοχής. Παρ’ όλα αυτά, με τη βοήθεια μιας νέας τεχνολογίας η οποία είναι γνωστή ως ρευστή θωράκιση, πιθανόν να σημειωθούν αλλαγές και εδώ.
Η ρευστή θωράκιση αναφέρεται σε ένα «αλεξίσφαιρο ύφασμα εμποτισμένο με κάποιο ρευστό το οποίο πήζει αυξανομένου του ρυθμού διάτμησης»· πρόκειται δηλαδή για ουσία η οποία σκληραίνει προσωρινά σε χρόνο λιγότερο από ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου μετά την κρούση, δηλώνει ο Norman Wagner, χημικός μηχανικός στο Πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ. Το εν λόγω ρευστό ―αναπτύχθηκε από την ερευνητική ομάδα τού Wagner σε συνεργασία με μια άλλη ομάδα της οποίας επί κεφαλής ήταν ο μηχανολόγος Eric Wetzel― αποτελεί μείγμα από σκληρά νανοσωμάτια (συχνά διοξειδίου του πυριτίου ή άμμου) τα οποία συνιστούν αιώρημα μέσα σε κάποιο μη εξατμιζόμενο υγρό, όπως είναι η πολυαιθυλενογλυκόλη. Μολονότι το υγρό προσαυξάνει το βάρος του υφάσματος μόνο κατά 20% περίπου, ενισχύει σημαντικά τη διατρητική αντοχή του έναντι βλημάτων υψηλής ταχύτητας. Επιπλέον, μειώνει την επίδραση αμβλέων τραυμάτων με το να διοχετεύει την ενέργεια πρόσκρουσης σε μεγαλύτερο τμήμα του αλεξίσφαιρου υφάσματος, εξηγεί ο Wagner.
|
|
|
|
|
|
