Εξαιτίας της εκρηκτικής οικονομικής μεγέθυνσης των παράκτιων περιοχών στις ΗΠΑ, η πλειονότητα των εκτάσεων πλησίον της ακτογραμμής καλύπτεται από υδατοστεγείς επιφάνειες, όπως χώροι στάθμευσης, δρόμοι και πεζοδρόμια. Όταν βρέχει, η απορροή των ομβρίων υδάτων από αυτές τις επιφάνειες μπορεί να μεταφέρει ζωικά περιττώματα —μαζί με τα περιεχόμενα σε αυτά μικρόβια— στις αποστραγγιστικές τάφρους, οι οποίες καταλήγουν κατευθείαν σε ρέματα, ρυάκια, λίμνες και παραλίες.
Η μόλυνση από τα κοπρανώδη βακτήρια αποτελεί την κύρια αιτία αποκλεισμού παραλιών, γεγονός το οποίο αυτή τη στιγμή ισχύει για το 1/3 όσων εποπτεύονται στις ΗΠΑ. Αλλά τα επικίνδυνα μικρόβια λυμαίνονται και μαρίνες, επηρεαζόμενα από την παλίρροια ρυάκια και περιοχές αλίευσης οστρακοδέρμων.
Για να καταπολεμήσουν τη μικροβιακή μόλυνση, οι παράκτιες κοινότητες μπορούν να ενθαρρύνουν τη διατήρηση των χώρων πρασίνου, να εγκαταστήσουν ηθμούς στους αγωγούς ομβρίων και να αποτρέψουν την τοποθέτηση σηπτικών βόθρων σε περιοχές με πορώδες εδάφος.
