Στο μυθιστόρημα Catch-22 τού Joseph Heller, ο φημιζόμενος για το επιχειρηματικό του πνεύμα αξιωματικός σίτισης Milo Minderbinder καταλήγει να έχει στην κατοχή του κάποιο πλεόνασμα αιγυπτιακού βαμβακιού, μετά την εκφόρτωση του οποίου σκέφτεται να το διαθέσει στους στρατιώτες του καλυμμένο με σοκολάτα. Ακόμη και αν κάποιον δεν τον ενοχλούσε η ξηροστομία, η ιδέα του αξιωματικού δεν ακούγεται καλή, διότι στους βαμβακόσπορους εμπεριέχεται η τοξίνη γοσσυπόλη. Ερευνητές, παρ’ όλα αυτά, στο Πανεπιστήμιο Α&Μ τού Τέξας δημιούργησαν φυτά βαμβακιού που δεν παράγουν την εν λόγω τοξίνη στα σπέρματά τους, επίτευγμα με βάση το οποίο, κατά τις δηλώσεις τους, θα μπορούσε να εξασφαλίζεται τροφή με πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας ετησίως σε έως και 500 εκατομμύρια ανθρώπους. Με εφαρμογή της τεχνολογίας RNAi (παρεμβολή RNA), οι επιστήμονες κατόρθωσαν να αποσιωπήσουν το γονίδιο που είναι υπεύθυνο για την παραγωγή της γοσσυπόλης στο βαμβακόσπορο, μολονότι για να αποτιμηθεί η αποτελεσματικότητα της αποσιώπησης απαιτούνται και μελέτες πεδίου, εκτός θερμοκηπίου.
