Τα γενικά αναισθητικά είναι ισχυροί καταστολείς του νευρικού συστήματος, αλλά δεν κατανοούμε επαρκώς το πώς αυτά τα φάρμακα προκαλούν τα ποικίλα αποτελέσματά τους σε ολόκληρο τον εγκέφαλο και το σώμα.
Η μελέτη των υποκείμενων μηχανισμών δράσης των αναισθητικών δείχνει ότι οι επιμέρους όψεις της κατάστασης αναισθησίας οφείλονται σε διαφορετικές ομάδες νευρικών κυττάρων, οι οποίες και διακρίνονται από τις ειδικές πρωτεΐνες επιφανείας που αλληλεπιδρούν με αυτά τα φάρμακα.
Νέα μόρια τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να στοχεύσουν αποκλειστικά αυτές τις πρωτεΐνες, και συνεπώς μόνο τους συγκεκριμένους τύπους κυττάρων, θα μπορούσαν εκλεκτικά να παράγουν τα επιθυμητά αποτελέσματα των αναισθητικών —όπως και των ηρεμιστικών, των υπνωτικών και των φαρμάκων που σχετίζονται με τη μνήμη— με μικρότερους κινδύνους και ανεπιθύμητες ενέργειες.
