Οι υπολογιστές συνεχίζουν να γίνονται φτηνότεροι, περισσότερο ισχυροί και πιο διαδεδομένοι. Η ανθρώπινη προσοχή, αντίθετα, αποτελεί έναν σπάνιο και σταθερό πόρο. Καθώς περνάμε όλο και μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μας περικυκλωμένοι από «έξυπνες» συσκευές, οι διακοπές τους —διακοπές που υπονομεύουν την παραγωγικότητα και προκαλούν στρες— αφαιρούν ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος από την αξία τους. Ερευνητές σε εταιρικά και ακαδημαϊκά εργαστήρια έχουν αναπτύξει αρκετές ισχυρές τεχνικές που δίνουν τη δυνατότητα σε αυτοματοποιημένα συστήματα να εκτιμούν τόσο τον διανοητικό φόρτο του χρήστη τους όσο και το πού είναι εστιασμένη η προσοχή του. Μηχανικοί δοκιμάζουν πρωτότυπα συστήματα τα οποία μπορούν αυτόματα να κατατάξουν κατά σειρά προτεραιότητας, να προγραμματίσουν εκ νέου ή να προωθήσουν τις εισερχόμενες τηλεφωνικές κλήσεις και τα ψηφιακά μηνύματα, όπως θα έκανε περίπου ένας προσωπικός ρεσεψιονίστ. Παρόμοια τεχνολογία ανίχνευσης της προσοχής έχει ήδη αρχίσει να εμφανίζεται στα αυτοκίνητα και μπορεί να οδηγήσει σε «σπλαχνικότερες» συσκευές καθημερινής χρήσης. Η παρακολούθηση της προσοχής ενός προσώπου απαιτεί εκλεπτυσμένη ικανότητα σκέψης βασιζόμενη σε ολόπλευρη και λεπτομερή επιτήρηση. Το όλο εγχείρημα, επομένως, εγείρει ζητήματα ιδιωτικότητας και αξιοπιστίας.
