Οι μεγάλες κλινικές έρευνες αποτελούν τον χρυσό κανόνα για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας των πειραματικών φαρμάκων. Αλλά απαιτούν χρόνο και χρήμα. Εν τω μεταξύ, οι ασθενείς που έχουν εξαντλήσει τις θεραπευτικές επιλογές μπορεί να πεθάνουν εν αναμονή των αποτελεσμάτων.
Μια πρόσφατη δικαστική υπόθεση θέτει υπό αμφισβήτηση τις αυστηρές απαιτήσεις τής FDA για εξέταση των φαρμάκων, σκοπεύοντας να καταστήσει τα πειραματικά φάρμακα ευρύτερα διαθέσιμα.
Αλλά αν μπορεί να έχει οποιοσδήποτε κατά βούληση πρόσβαση σε πειραματικά φάρμακα —τα περισσότερα από τα οποία αποδεικνύονται άχρηστα ή ακόμη και επικίνδυνα—, θα πάψουν οι κλινικές έρευνες να προσελκύουν ασθενείς; Και θα καταλήξουν οι επιστήμονες να μη διαθέτουν κάποια καλή μέθοδο για να ξεχωρίζουν τα πραγματικά αποτελεσματικά φάρμακα από τα σκύβαλα;
