Οι ανισότητες στην υγεία μεταξύ πλουσίων και των φτωχών διευρύνονται. Το μέλλον της δημόσιας υγείας δεν είναι κατά κανένα τρόπο διασφαλισμένο. Τα λοιμώδη νοσήματα μειώνονται παγκοσμίως, αλλά οι χρόνιες παθήσεις παρουσιάζουν αύξηση. Πολλές χρόνιες παθήσεις συνδέονται με τον τρόπο ζωής, και δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες να κοπάσουν αν δεν ληφθούν μέτρα από τις εποπτικές αρχές και τις δημόσιες υγειονομικές υπηρεσίες. Μια θανατηφόρα πανδημία, μια βιοτρομοκρατική ενέργεια ή κάποια περιβαλλοντική καταστροφή θα μπορούσαν να επισπεύσουν την κρίση. Η πρόληψη έχει ουσιώδη σημασία για τη διασφάλιση της υγείας στο μέλλον, και ορισμένες απλές στρατηγικές είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές εναντίον πολλών λοιμωδών και χρόνιων νοσημάτων. Με επαρκή δεδομένα και τα κατάλληλα αναλυτικά εργαλεία μπορούν να τεθούν κάποιες προτεραιότητες, βοηθώντας έτσι να παρασχεθεί η καλύτερη δυνατή βοήθεια στον μέγιστο αριθμό ατόμων. Η πολύπλευρη συνεργασία και οι συντονισμένες προσπάθειες μπορούν να εκριζώσουν τους θυλάκους ανισοτήτων, προσφέροντας βασική υγειονομική περίθαλψη σε εκείνους που τη στερούνται, καθώς και να μειώσουν τη ρύπανση του ατμοσφαιρικού αέρα και των υδάτων. Οι διεθνείς κρίσεις, όπως οι πανδημίες και οι φυσικές καταστροφές, μπορούν να ελαχιστοποιηθούν αν δημιουργήσουμε μια παγκόσμια υποδομή για τη δημόσια υγεία ικανή να απαντά γρήγορα και αποτελεσματικά στις διαφαινόμενες απειλές.
