Μία από τις θεωρίες για τη δημιουργία του καρκίνου υποστηρίζει ότι η επιθετική εξάπλωση ορισμένων όγκων μέσω μετάστασης είναι εφικτή επειδή οι όγκοι αυτοί εμπεριέχουν ένα θύλακα από διαρκώς ανανεούμενα κύτταρα όμοια προς τα αρχέγονα. Η ιδέα ενέπνευσε κάποιους ερευνητές του Αντικαρκινικού Κέντρου Sidney Kimmel στο Σαν Ντιέγκο τής Καλιφόρνιας, οι οποίοι χρησιμοποίησαν ποντικό-μοντέλο για τον καρκίνο του προστάτη προκειμένου να ταυτοποιήσουν 11 γονίδια που εκφράζονται τόσο σε νευρικά αρχέγονα κύτταρα όσο και σε μεταστατικούς όγκους. Στη συνέχεια ήλεγξαν τα πρότυπα έκφρασης αυτών των γονιδίων σε δείγματα ιστών από 1.153 ασθενείς που είχαν ακολουθήσει θεραπεία για διαφορετικές μορφές καρκίνου ―μεταξύ των οποίων λευχαιμίες, λεμφώματα, όγκοι στο στήθος, στον προστάτη και στους πνεύμονες. Η έκφραση-υπογραφή των εν λόγω γονιδίων προέβλεψε αυξημένη κατά 4 έως 20 φορές πιθανότητα για υποτροπή της νόσου ή θάνατο εντός 3 με 5 ετών, ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου. Αν οι προβλέψεις επιβεβαιωθούν, τότε οι γονιδιακές υπογραφές θα μπορούσαν να βοηθήσουν ασθενείς και γιατρούς να αποφασίζουν κατά πόσον πρέπει να υιοθετούν κάποια επιθετική αντικαρκινική θεραπεία σχετικά νωρίς, σημειώνει ο Gennadi Glinsky, ένας εκ των συγγραφέων της ερευνητικής εργασίας.
