Με τις καλλιέργειες γενετικώς τροποποιημένων φυτών είναι δυνατόν να αυξηθεί το κέρδος των αγροτών στις αναπτυσσόμενες χώρες και να φθηνύνει η αγορά τροφίμων για τους φτωχούς καταναλωτές: δεν είναι όμως και πανάκεια.
Σε αντίθεση με την πράσινη επανάσταση του 20ού αιώνα, κατά την οποία αναπτύχθηκαν και διαδόθηκαν παγκοσμίως τεχνολογίες δωρεάν από δημόσια ερευνητικά ινστιτούτα, η «γονιδιακή επανάσταση» της εποχής μας κατευθύνεται από πολυεθνικές εταιρείες.
Τα κέρδη από την πλήρη εκμετάλλευση της βιοτεχνολογίας στον αναπτυσσόμενο κόσμο θα εξαρτηθούν τόσο από θεσμικούς παράγοντες (όπως τα δικαιώματα αποκλειστικής χρήσης και οι κανονισμοί για την ασφάλεια του περιβάλλοντος και των τροφίμων) όσο και από την ανάπτυξη διαγονιδιακών καλλιεργούμενων φυτών προσαρμοσμένων στις τοπικές συνθήκες κάθε χώρας.
